Oordeel 2013-89, arts, multipele ouderdomsaandoeningen

Patiënte, een vrouw ouder dan 90 jaar, was erg verzwakt, duizelig, zeer slechthorend en slechtziend en incontinent. Ook had patiënte rugklachten en valneigingen. Door haar lichamelijke aftakeling verkeerde zij in een isolement. Huisarts wilde geen euthanasie uitvoeren, omdat zij vond dat sprake was van levenseindeproblematiek. Patiënte richtte zich tot de Stichting Levenseindekliniek (SLK). Verzoek werd aanvankelijk door SLK afgewezen, maar na verslechtering van de toestand van patiënte alsnog in behandeling genomen. Ouderenpsychiater stelde vast dat geen aanwijzingen bestonden voor cognitieve stoornissen. Arts kon tot overtuiging komen dat sprake was van vrijwillig en weloverwogen verzoek en van uitzichtloos en ondraaglijk lijden.